چگونه ژان ژنه، سارق و شروری که تا حبس ابد وحتی تا چوبه دار فاصله چندانی نداشت تبدیل به شاعر و سپس یکی از بزرگترین نویسندگان -تئاتر نو- فرانسه شد ؟ ژان پل سارتر که زندگینامه او را نوشته و تفسیر کرده است این تحول را چیز عجیب و غریبی نمی داند. او معتقد است که ژنه در شرارت به مرحله ای رسیده بود که می خواست دنیا و هر چه در آن است منهدم کند و چون انجام این عمل در واقعیت امکان پذیر نبود بناچار به دنیای تخیل و تصور، و در نهایت به ادبیات، روی آورد. علت علاقه ای نیز که او بعد ها، پس از آشنا شدن با امکانات تئاتر، به این هنر نشان داد چیزی نبود جز اینکه او می خواست به هر شکلی که شده به تخیل و تصور خود عینیت و واقعیت بخشیده و تا حد امکان به هدف خود جامع عمل بپوشاند. در این مقاله پس از ارائه مفاهیم فلسفی سارتر که ابزار او در تفسیر زندگی ژان ژنه هستند به بررسی این زندگینامه می پردازیم و مسیر پر پیچ و خمی را که ژنه از شرارت تا شهرت طی کرد نشان می دهیم تا شاید ابعاد دیگری از مسائل اخلاقی را که در ادبیات غرب وجود دارد و در ادبیات ما نیست برای خوننده فارسی زبان روشن کنیم.

کلمات کلیدی