سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان اسب دارای توان تمایزی چندگانه از جمله تمایز به غضروف هستند و لذا می توانند در مهندسی بافت و پزشکی ترمیمی مورد استفاده قرار گیرند. یکی از پرسش های اساسی که در راستای استفاده های درمانی از این سلول ها مطرح می شود، تاثیر سن اسب بر قابلیت و توان تمایزی این سلول ها به غضروف است. به این منظور، نمونه های مغز استخوان از سه مادیان 3، 9 و 10 ساله با کمک سوزن جمشیدی جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شدند. سلول های بنیادی مزانشیمی با روش گرادیان و سانتریفوژ جداسازی شدند و به منظور رشد، تکثیر وخالص سازی، تا رسیدن به مرحله پاساژ3 در محیط کشت پایه و شرایط بهینه، کشت داده شدند. سپس به منظور تمایز سلول های پاساژ3 به غضروف، این سلول ها به صورت ریزتوده، در محیط کشت القاکننده تمایز به غضروف که حاوی مکمل TGF-β3 بود، به مدت 21 روز و در شرایط بهینه کشت داده شدند. محیط کشت گروه کنترل همان محیط پایه اولیه کشت سلول درنظرگرفته شد. پس از طی این مدت، تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان به غضروف در محیط القایی و عدم تمایز در گروه کنترل، با رنگ آمیزی ماسون تایید شد و تمام ریزتوده های کشت داده شده (پلت سلولی) به کمک میکروسکوپ اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که کلیه پلت های سلولی کشت داده شده در محیط تمایزی در مقایسه با پلت های سلولی کشت داده شده در محیط کنترل، بزرگ تر بودند. همچنین بررسی اندازه توده های سلولی نشان داد که توده های سلولی تمایز یافته مربوط به مادیان جوان (3 ساله) نسبت به اسب های مسن تر (9 و 10 سال)، بزرگ تر بودند. بنابراین، بر اساس یافته های این مطالعه به نظر می رسد که افزایش سن اسب باعث کاهش توان تمایز به غضروف در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان می شود.

کلمات کلیدی