چکیده: زمینه و هدف: هموسیستئین و مقاومت به انسولین از جمله فاکتورهای خطر ساز مهم قلبی عروقی هستند و سطوح هموسیستئین می تواند بوسیله انسولین کاهش و بواسطه شرایط مقاومت انسولینی افزایش یابد. هدف از انجام این تحقیق تعیین سطوح سرمی هموسیستئین و مقاومت به انسولین و بررسی ارتباط آنها با یکدیگر پس از یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای در زنان دارای اضافه وزن بود. 30 ساله بودند که ب ه صورت - روش بررسی: آزمودنی های این مطالعه کارآزمایی با لینی، زنان غیرفعال 40 تصادفی به دو گروه تجربی ( 12 نفر) و گروه کنترل ( 9 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین در گروه تجربی شامل 9 ایستگاه بود که با 40 % یک تکرار بیشینه هر آزمودنی، بصورت دایره ای انجام شد. پس از 12 ساعت ناشتایی ، سطوح خونی هموسیستئین، انسولین و قند، 30 دقیقه قبل و بلافاصله بعد از تمرین در هر دو گروه اندازه گیری وابسته و در بین گروه ها از t شدند. برای مقایسه داده های پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه از آزمون مستقل و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط هموسیستئین و مقاومت به انسولین t آزمون استفاده گردید. یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته ها افزایش معنی دار سطوح هموسیس تئین، گلوکز و انسولین سرم و مقاومت به که این تغییرات نسبت به ،(P<0/ انسولین را پس از تمرین نسبت به قبل از آن، در گروه تجربی نشان داد ( 05 نتایج ضریب همبستگی ارتباط آماری معناداری را بین هموسیستئین و .(P<0/ گروه کنترل نیز معنادار بود ( 05 مقاومت به انسولین نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای که باعث افزایش سطوح هموسیستئین و مقاومت به انسولین سرم در زنان دارای اضافه وزن شد، می توان احتمال داد که این تمرینات در دراز مدت می توانند خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی را افزایش دهند. واژه های کلیدی: بیماری های قلبی –عروقی، هموسیستئین، مقاومتبه انسولین.

کلمات کلیدی