واژه اشتقاقی انگیخته، واژه ای است که از معنای پایه و وند اشتقاقی در ان می توان به کل معنای واژه دست یافت.در این پژوهش به بررسی این فرضیه می پردازیم که با گذشت زمان انگیختگی واژه ها کاهش می یابد و برای بررسی این فرضیه، به مقایسه واژه های اشتقاقی چها متن سفرنامه مربوط به دویست سال پیش و چها متن مربوط به زمان حال پرداختیم تا دریابیم از دویست سال پیش تاکنون، واه های اشتقاقی زبان فارسی به سمت شفافیت رفته اند یا تیرگی. مقایسه نتایج حاصل از بررسی این دو دوره نشان می دهد که افزایش معناداری در شمار واژه های اشتقاقی، واژه های انگیخته اشتقاقی و واژه های نیم انگیخته اشتقاقی در زمان حال نسبت به دویست سال پیش به چشم می خورد. بنابراین شاید بتوان ادعا کرد ادعا کرد که واژه های اشتقاقی زبان فارسی، به سمت شفافیت رفته اند تا تیرگی.

کلمات کلیدی