بازنمایی های خام(ساده) کودکان از تجارب روزانه آنها ساخته می شود. چارچوب های خام در دوره کودکی ساخته می شود و بر بعضی از پیش انگاره های معرفت شناختی و هستی شناختی مبتنی است. برای مثال پیش انگاره هایی از ثبات ، استحکام ،پیوستگی . این مقاله به دنبال تعیین جایگاه تئوری های کودکانه به عنوان نقطه عزیمت در جهت آموزش فلسفه به کودکان از طریق منطق خاص این برنامه است. مربی باید در مقام آموزش دهنده فلسفه، قبل از طراحی برنامه ای در جهت تغییر تئوری های کودکان در راستای فهم فلسفی از موضوعات و پدیده های جهان، سعی در شناسایی و به چالش کشیدن تئوری های ساده بچه ها داشته باشد. در اجتماع پژوهشی که روش اصلی آموزش فلسفه به کودکان است مربی ابتدا با طرح داستانی که دارای هدف خاصی است بچه ها را به تفکر فرا می خواند. عمدتا پاسخ کودکان به سوال های مطرح شده و جواب های آنان بر اساس تئوری های ساده ای است که در ذهن آنها وجود دارد. معلم با پخته کردن تئوری ذهن کودکان در مقام تئوری های ساده سعی در پرورش مهارت های فکری آنان دارد. بچه ها تئوری دارند اما تئوری آنان خام است. یک سری شکاف ها بین تئوری های خام بچه ها و تئوری های علمی وجود دارد. وقتی که ما روی این تفاوت ها تاکید نمی کنیم و دانش بچه ها را به عنوان بخشی که هیچ ارتباطی با هم ندارد و بدون هیچ دلیلی آن را ادراک می کنیم در فهم تئوری های کودکان ریسک کرده ایم. باید این مساله را پذیرفت که بچه ها فیزیک ساده، روانشناسی ساده و بیولوژی ساده ای دارند و این مناسب نیست که هر حرف بچه ها را به عنوان یک تئوری تلقی کنیم. یادگیری بچه ها دارای ساختاری اجتماعی است و این کار از طریق انجام دادن صورت می گیرد؛ اما به اشکالی از بحث، فکر و صحبت با همکلاسی ها، والدین و بچه ها هم نیازمند است. بچه ها به وسیله بحث، ارتباط، دیالوگ، سوال و شرکت در مباحثات به فهم جهان دست پیدا می کنند. بنابراین، دیدگاه ما نباید فقط روی یادگیری به وسیله انجام دادن تاکید کند، بلکه روی بحث و تفکر علمی هم باید تاکید داشته باشد. معلم می تواند تئوری های ساده کودکان را از طریق روش ها و راهبردهای آموزشی، به منظور فهم و ایجاد یک چارچوب برای یادگیری روشن کند. از طریق روشن کردن تئوری های ساده و از خلال فهم آنها ست که معلم می تواند چنین تئوری هایی رابه چالش بکشد. با در نظر گرفتن تسلسل تجربه بچه ها، معلم می تواند بچه ها را به وسیله توضیح، توصیف، فراهم کردن پدیده، ارتباط با پدیده های درونی و حتی آموزش مستقیم رشد دهد. آموزش های معلم و ارتباطات بین معلم و دانش آموز از طریق تئوری های ساده کودکان در برنامه درسی فلسفه برای کودکان، افزایش پیدا می کند. در برنامه درسی آموزش فلسفه به کودکان در مهد کودک ها نیز، مربی باید به این نکته توجه داشته باشد که هر کودک دارای یک سری از تئوری های کودکانه و ساده است. آموزش باید با عطف توجه به این تئوری های ساده و آگاهی از حدود و ثغور آن انجام گیرد. مربی در مقام آموزش دهنده فلسفه، قبل از طراحی برنامه ای در جهت تغییر تئوری های کودکان در راستای فهم فلسفی از موضوعات و پدیده های جهان، سعی در شناسایی و به چالش کشیدن تئوری های ساده بچه ها داشته باشد. در اجتماع پژوهشی که روش اصلی آموزش فلسفه به کودکان است، مربی ابتدا با طرح داستانی که دارای هدف خاصی است بچه ها را به تفکر فرا می خواند. عمدتا پاسخ کودکان به سوال های مطرح شده و جواب های آنان بر اساس تئوری های ساده ای است که در ذهن آن ها وجود دارد. معلم با پخته کردن تئوری خام کودکان در مقام تئوری های ساده سعی در سعی در پرورش مهارت های فکری آنان دارد. بنابراین تئوری های ساده و نگریستن به آن ها نقطه عطفی در آموزش فلسفه و اجرای برنامه های آن در کلاس درس است. در آموزش فلسفه به کودکان آن چه که مهم است توجه به تئوری ها و اهمیت آن در شروع کار آموزش است. بنابراین تئوری های ساده و نگریستن به آن ها نقطه عطفی در آموزش فلسفه و اجرای برنامه های آن در کلاس درس است. در آموزش فلسفه به کودکان آن چه که مهم است توجه به تئوری ها و اهمیت آن در شروع کار آموزش است. به عبارت دیگر معلم یا مربی مهدکودک با نگاه و در نظر گرفتن تئوری های ساده کودکان، برنامه ریزی دقیق تری را می تواند انجام دهد. مربی یا معلم با به چالش کشیدن تئوری های ساده کودکان گامی بلند در جهت اصلاح و پرورش آنها می تواند داشته باشد. در واقع تئوری های کودکان و مطالعه آنها می تواند نقطه آغاز برنامه برای مربیان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت باشد. با فراخواندن این تئوری ها ، کم و کیف روش و ابزار برای حرکت شناسایی می شود.

کلمات کلیدی