چکیده: هدف: امروزه درمان مثبت گرا با توجه به نادیده گرفته شدن نقش عواطف در ایجاد زندگی سرشار از نشاط ، سعی دارد بین منطق و عاطفه آشتی ایجاد کرده و به عنوان مکمل روان شناسی بالینی سنتی (که معطوف به اختلالات روانی است) با افزایش احساسات مثبت و شادکامی در زندگی افراد، به درمان آنها کمک کند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مثبت گرا بر مولفه های روانی مثبت و بیماری روان تنی انجام گرفته است. روش: در یک بررسی آزمایشی از میان 30 مراجعه کننده با علائم روان تنی پس از انجام معاینات روانپزشکی و تایید تشخیص بیماری روان تنی در مراجعین، تعداد 16 مراجع انتخاب و به تصادف در دو گروه 8 نفره آزمایش و گواه جای داده شدند و علاوه بر مصاحبه تشخیصی، از تمامی افراد گروه کنترل و گواه در قبل و بعد از اجرای مداخله خواسته شد تا به پرسشنامه مولفه های روانی مثبت پاسخ دهند. درمان مثبت گرا در 14 جلسه 45 دقیقه ای در مورد گروه آزمایش انجام شد و گروه گواه آموزشی دریافت نکردند و داده های به دست آمده بوسیله تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تحلیل های آماری در مرحله پس آزمون در هردو گروه از نظر متغیر مولفه های مثبت و بیماری روان تنی در سطح (P<0.01) تفاوت معناداری را نشان داد. به عبارت دیگر در گروه آزمایش، مولفه های روانی مثبت افزایش یافت و موجب بهبودی معنادار در بیماری روان تنی گروه آزمایش شد. نتیجه گیری: درمان مثبت گرا بر افزایش مولفه های روانی مثبت و بهبود بیماری روان تنی موثر و مفید می باشد و توصیه می شود برای افزایش مولفه های مثبت زندگی و کاهش بیماری روان تنی افراد به کار گرفته شود.

کلمات کلیدی