دما در طول سال در عمق 3 تا 4 متری زمین تقریبا ثابت است، در نتیجه تابستان دمای زیر زمین کمتر از دمای محیط بوده و این پتانسیل می تواند برای سرمایش گلخانه با استفاده از سامانه مبدل زمین به هوا مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق اثر دو پارامتر مساحت کف گلخانه در سه سطح 9، 18 و 27 متر مربع و درصد پوشش گیاهی گلخانه در سه سطح صفر، 50 و 100 درصد بر عملکرد یک سامانه زمین به هوا مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی مورد استفاده آزمون فاکتوریل بر پایه بلوک های کاملا تصادفی می باشد. پارامترهای دمای دورن گلخانه، انرژی حرارتی مبادله شده و ضریب عملکرد مورد بررسی قرار گرفتند. از نتایج قابل توجه در این تحقیق اینست که در حالت سرمایش به دلیل بروز پدیده تقطیر در داخل لوله ها امکان استفاده از سیکل بسته وجود ندارد. همچنین اثر مساحت و درصد پوشش گیاهی بر عملکرد سامانه در سرمایش معنی دار بود. بطوریکه در حالت سرمایش، بیشترین میانگین اختلاف دمایی بین دمای گلخانه شاهد و دمای گلخانه در تیمار پوشش گیاهی 100 درصد و مساحت کف 9 متر مربع و برابر 6/9 درجه سانتیگراد و کمترین میانگین اختلاف دمایی در تیمار بدون پوشش گیاهی و مساحت کف 27 متر مربع و برابر 2/5 درجه سانتیگراد به دست آمد. با درنظر گرفتن میانگین انرژی حرارتی مبادله شده در هر تیمار برای حالت سرمایش با سیکل باز بهترین تیمار برای سامانه استفاده شده در این تحقیق، تیمار با مساحت کف 9 متر مربع و 100 درصد پوشش گیاهی تعیین شد.

کلمات کلیدی