در سال‌های اخیر با توجه به تخصصی شدن فعالیت ها و وظایف واحدهای مختلف درون سازمان ها، اهمیت و نیاز به نرم افزارهای جامعی که توانایی برنامه ریزی، تجزیه و تحلیل اطلاعات و استخراج گزارش های یکپارچه و به موقع با توجه به کلیه اجزای سیستم را داشته باشد، به وضوح احساس شده و استفاده از سیستم‌های یکپارچه سازمانی در رأس برنامه سازمان ها قرار گرفته است. از مهم‌ترین ابزارهای پیش رو، در این راستا، سیستم برنامه-ریزی منابع موسسه است. با توجه به بالا بودن هزینه های استقرار این سیستم و نیز مدت زمان طولانی مورد نیاز برای پیاده سازی سیستم، ضروری است قبل از استقرار ، پیش نیازها و تمهیدات جهت پذیرش و استقرار آماده گردد، تا این سیستم با موفقیت به بهره برداری برسد. بر این اساس هدف مطالعه حاضر شناسایی عوامل موثر بر پذیرش سیستم برنامه ریزی منابع موسسه و همچنین تعیین میزان تأثیر هر یک از این عوامل با توجه به ویژگی های شهرداری مشهد می‌باشد. جهت تحقق این هدف از چارچوب (تکنولوژی- محیط- سازمان) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شد. جمع آوری داده های تحقیق بر اساس ادبیات موجود، نظرات کارشناسان و استفاده از پرسشنامه انجام گردید. نتایج حاصله از این تحقیق نشان گر تأثیر دو بستر سازمانی و تکنولوژی و عدم تأثیر قابل توجه بستر محیطی بر آمادگی پذیرش سیستم برنامه ریزی منابع موسسه در شهرداری مشهد می‌باشد. با توجه به نتایج این مطالعه، مبنی بر اهمیت بالای بستر سازمانی، مدیران باید قبل از اتخاذ تصمیم برای پیاده سازی سیستم برنامه ریزی منابع موسسه، توجه زیادی به توانایی های سازمان خود برای پذیرش این سیستم داشته باشند.

کلمات کلیدی