اندازه گیری فلورسانس کلروفیل روشی سریع و غیر تخریبی را برای ارزیابی نحوه ی عملکرد سیستم فتوسنتزی در طول و بعد از شرایط تنش محیطی فراهم کرده و اطلاعات حاصل از آن برای مشخص کردن سرعت انتقال الکترون و چگونگی فرود انرژی الکترون برانگیخته بکار می رود. به همین منظور جهت بررسی امکان استفاده از فلورسانس کلروفیل در ارزیابی تحمل ژنوتیپ های عدس شامل MLC7، MLC60، MLC185، MLC225، MLC357، توده قزوین و توده محلی رباط به سرمای 0، 3-، 6-، 9-، 12-، 15-، 18-، 21- و 24- درجة سانتیگراد آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. بازتاب فلورسانسی از برگ خو گرفته به نور بسیار کم (F\'o)، بیشینه فلورسانس برگ خو گرفته به نور (F\'m)، فلورسانس متغیر (F\'v) و بیشینه ی پتانسیل کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II (F\'v/F\'m) قبل، پنج و ده روز پس از اعمال تیمار سرما اندازه گیری و ثبت شد. درصد بقای ژنوتیپ های مختلف نیز سه هفته پس از اعمال تیمارهای دمایی تعیین شد. نتایج تجزیه واریانس مربوط به پارامترهای فلورسانس کلروفیل در پنج روز پس از اعمال تیمار نشان داد که ژنوتیپ های مختلف تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند. ژنوتیپ MLC225بیشترین و ژنوتیپ MLC7 کمترین مقدار F\'o را به خود اختصاص دادند. از نظر پارامتر F\'m ژنوتیپ هایMLC225، MLC357 و قزوین بالاترین و ژنوتیپ های رباط و MLC185 پایین ترین مقادیر را داشتند. همچنین در بین ژنوتیپ های مختلف عدس، ژنوتیپ رباط کمترین مقدار F\'v را داشت. تفاوت بالاترین نسبت F\'v/F\'m در ژنوتیپ MLC7 با پایین ترین آن در ژنوتیپ رباط حدود 16% بود. همچنین در این مرحله سطوح مختلف دمایی با وجود مشابه بودن مقادیر F\'o به علت تفاوت در F\'m از نظر F\'v و F\'v/F\'m با یکدیگر متفاوت بودند و به طور نسبی همروند با کاهش دما، مقادیر این پارامترها کاهش یافت. سه هفته بعد از اعمال تیمار یخ زدگی ژنوتیپ MLC60 بیشترین و ژنوتیپ قزوین کمترین درصد بقاء را داشت. اثر دمای یخ زدگی بر درصد بقاء معنی دار بود (01/0>P). با افزایش شدت یخ زدگی، درصد بقای نمونه ها کاهش یافت به صورتیکه در دمای °C12- درصد بقاء گیاهان حدود 56 درصد بود ولی در دماهای کمتر هیچ یک از گیاهان در ژنوتیپ های مختلف قادر به زنده ماندن نبودند. بین درصد بقای ژنوتیپ های مختلف عدس و نسبت F\'v/F\'m پیش از تیمار سرما رابطه قوی (93/0=R2) وجود داشت. ولی این رابطه در اندازه گیری های پس از اعمال تیمارهای سرما بسیار ضعیف بود. به نظر می رسد بتوان از طریق اندازه گیری پارامتر F\'v/F\'m پیش از اعمال سرما تا حدودی به میزان تحمل به سرمای ژنوتیپ ها در عدس پی برد.

کلمات کلیدی