تبین رابطه فرهنگ و تربیت در گرو تصوری است که از مفوهم آن ها داریم،فرهنگ را در کلی ترین و عام ترین تعریف می توان الگوی اندیشیدن و عمل کردن نامید،اما از فرهنگ تعاریف مختلفی شده است که برخی توصیفی و تشریحی اند و برخی تاریخی اند و برخی هنجاری و برخی روان شناختی و برخی دیگر تکوینی اند. در تعریفی توصیفی و تشریحی آمده است: تمام فعالیت های اجتماعی به مثابه میراث اجتماعی و سنت گسترده ترین معنای آن مانند زبان،زناشویی ادب،مصنوعات،هنر و مانند آن جز فرهنگ به شمار می روند، درتعریف تاریخی، فرهنگ به مثابه میراث اجتماعی و سنت(TRADITION)تلقی می شود.چنان که برخی فرهنگ را ترکیبی از رفتارهای مکتسب می دانند که به وسیله اعضای جامعه از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود و میان افراد مشترک است. تعریف هنجاری به قواعد و راه و روش زندگی اشارت دارد.در تعریف روان شناختی،فرهنگ صورت های رفتاری مشترک در یک جامعه دانسته شده که از عوامل مادی و غیر مادی ساخته شده است. درتعریف تکیونی نیز فرهنگ ساخته یا فرآورده انسان دانسته شده،به طوری که فرهنگ را می توان آن قسمت از محیط دانست که آفریده دست انسان است(وثوقی،1380،ص152-151).آن چه در تمامی تلقی ها و تعریف از فرهنگ مشترک است.دو نکته است: نخست مختص بودن به فرهنگ به انسان و دیگر،اکتسابی بودن آن.اختصاص فرهنگ به انسان و اکتسابی بودن آن، وجه تمایز زندگی انسان از حیوان است.

کلمات کلیدی