پیش زمینه: فن آوری های معاصر و در حال ظهور به امری عادی در تمام جنبه های زندگی تبدیل شده اند. این فناوری ها تغییراتی در بسیاری از جنبه های فعالیت های روزمره ما را به همراه داشته اند. تعلیم و تربیت نیز توسط پیشرفت های نوآورانه معاصر در حوزه فناوری با تغییرات و بهبودهای عمده ای روبرو بوده است. هدف: بررسی وضعیت موجود و چشم انداز مطلوب کاربرد فناوری اطلاعات در نظام آموزشی دانشگاه هدف پژوهش حاضر بود. علاوه بر این، عوامل اصلی ایجاد کننده فاصله بین وضعیت موجود و مطلوب از نظر اساتید و دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. نوع و روش تحقیق:پژوهش از نوع کاربردی و روش پژوهش توصیفی است. جامعه آماری و نمونه آماری:جامعه آماری اساتید و دانشجویان دانشگاه مازندران بودند. با استفاده از جدول مورگان و از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 128 عضو هیئت علمی و 400 دانشجو انتخاب شدند. ابزار و روایی و پایایی: ابزارهای متنوعی شامل پرسشنامه، مشاهده، مصاحبه و تحلیل اسناد جهت گردآوری داده بکار گرفته شد. جهت تعیین روایی پرسشنامه ها از روش روایی محتوایی و برای سنجش پایایی پرسشنامه از روش ضریب آلفا استفاده گردید که ضریب آلفا هر دو پرسشنامه در بخش های مختلف بالای 80/0 بدست آمد. روش تجزیه و تحلیل: از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون t تک نمونه ای) به منظور تحلیل کمی و روش تحلیل محتوای جهت تحلیل کیفی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که دانشجویان استفاده کم و اساتید استفاده متوسطی از فناوری اطلاعات دارند. اما دو گروه نگرش بسیار مثبتی نسبت به فناوری اطلاعات داشته و مهارت خود در استفاده از آن را متوسط ارزیابی نمودند. وضعیت مطلوب به زعم اساتید و دانشجویان شامل ورود جدی فناوری اطلاعات به فرایند آموزش و تدریس و ارزشیابی آموزشی، آموزش سواد اطلاعاتی، وجود کتابخانه آنلاین و بهبود زیر ساخت‌ها به ویژه سرعت اینترنت بود. آن‌ها چالش‌های اصلی در جهت تحقق وضعیت مطلوب را عدم مهارت کافی استاد و دانشجو در استفاده از فناوری اطلاعات، سیاست‌های آموزشی موجود و مشکلات مالی، مدیریتی، زیر ساختی و فرهنگی می‌دانستند.

کلمات کلیدی