یکی از همه ترین مولفه ها برای برآورد نیاز آبی گیاهان در معادله بیلان آب، تبخیر-تعرق می باشد. برای محاسبه این مولفه علاوه بر روش های مستقیم که وقت گیر و هزینه بر است روش های تجربی زیادی مانند روش استاندارد فائو پنمن-مانتیث ارائه شده که به کمک آن ها تبخیر-تعرق مرجع محاسبه می شود. تمامی مدل های برآورد ETo با ساختار ریاضی متفاوت نسب به پارامترهای هواشناسی در اقلیم های مختلف حساسیت و خطاهای استاندارد متفاوتی دارند. از این رو لازم است عدم قطعیت در ساختار ریاضی این مدل ها تجزیه و تحلیل گردد. در این تحقیق علاوه بر آنالیز حساسیت هفت مدل برآورد ETo نسبت به پارامترهای هواشناسی در استگاه کرمان، میزان انحراف استاندارد ETo بر اساس پراش و هم پراشی پارامترها و مشتقات جزیی مرتبه اول و دوم ETo نسبت به این پارامترها به دست آمد. نتایج نشان داد که نااطمینانی داده ها فصول سرد سال بیشتر از فصول گرم سال بوده و تمامی مدل های منتخب به دو پارامتر Tmax و Tmin حساسیت بیشتری نسبت به سایر پارامترها داشتند. همچنین بیشترین ضریب همبستگی با مقدار 52/0+ مربوط به جفت پارامتر RHmax و RHmin و کمترین آن با مقدار 003/0+ مربوط به جفت پارامتر U2 و Tmax به دست آمد. دامنه تغییرات انحراف استاندارد ETo در طی سال به ترتیب (0.78-5.49)، (2.43-8.5)، (1.75-8.61)، (0.18-1.03)، (0.19-1.09) ، (0.16-0.96) و (0.15-0.56) میلیمتر در روز در مدل های فائو پنمن-مانتیث، بلینی کریدل اصلاح شده، پریستلی تیلور، هارگریوز سامانی، هارگریوز، ایرمارک-Rs و ایرمارک-Rn حاصل شد. بر اساس داده های این پژوهش در فصول سرد سال که دمای حداقل به سمت صفر میل می کند ETo بسیار زیاد (mm d-1 480-) به دست آمد.

کلمات کلیدی