خردل وحشی و شلمی دو گونه هرز مهم از خانواده شب بوئیان هستند که با تولید تعداد زیادی بذر تکثیر می یابند. به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف عصاره آبی اندام های هوایی و بنه زعفران بر خصوصیات جوانه زنی و رشد اولیه دو گونه هرز خردل وحشی و شلمی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1390 انجام شد. پنج غلظت عصاره آبی شامل صفر، 5، 10، 20 و 40 درصد برای اندام هوایی و بنه زعفران بعنوان تیمار مدنظر قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر آللوپاتی اندام های مختلف بر جوانه زنی نهایی، مدت زمان لازم تا 50% جوانه زنی و طول ریشه چه و ساقه چه هر دو گونه خردل وحشی و شلمی معنی دار (01/0≥p) بود. با افزایش غلظت عصاره آبی اندام های زعفران از صفر تا 40 درصد، جوانه زنی نهایی، طول ریشه چه و ساقه چه بیش از 100 درصد کاهش یافت. با افزایش غلظت عصاره آبی اندام های هوایی و بنه از صفر تا 40% مدت زمان لازم برای رسیدن تا 50% جوانه زنی بذر شلمی به ترتیب 69 و 74 درصد افزایش یافت. میزان این افزایش تحت تأثیر عصاره آبی اندام های هوایی و بنه زعفران برای بذر خردل وحشی به ترتیب 66 و 72 درصد بود. همچنین تأثیر عصاره آبی بنه زعفران بر کاهش خصوصیات جوانه زنی هر دو گونه هرز بالاتر از اندام های هوایی بود. بنابراین، می توان در راستای بهره گیری از روش های غیرشیمیایی برای کنترل علف های هرز از خاصیت آللوپاتی گیاهان دارویی همچون زعفران برای مدیریت علف های هرز بویژه در مرحله جوانه زنی استفاده نمود.

کلمات کلیدی