چکیده: پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش خودتنظیمی در میزان احساس انسجام‌روانی انجام گرفت. جامعه‌آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم و سوم متوسطه سال تحصیلی91-90 شهرستان کازرون بود و نمونه آماری به تعداد 254 نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها مشتمل بر پرسشنامه خودتنظیمی(SRQ) و پرسشنامه تجدیدنظرشده احساس انسجام‌روانی فلنسبرگ(SOC) بود. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین خودتنظیمی با احساس‌انسجام‌روانی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد به گونه‌ای که احساس انسجام‌روانی بطور معناداری قادر به پیش‌بینی خودتنظیمی است. براساس یافته‌های پژوهش می‌توان پیش‌بینی کرد افرادی که دارای احساس انسجام‌روانی بالاتری هستند ازخودتنظیمی بالایی در زندگی نیز برخوردارند.

کلمات کلیدی