سیستم مدیریت پایگاه داده پویا ،‌ سیستمی است که امکان تعریف مجموعه ای از رویدادها و واکنش های متناظر آن ها را میسر می سازد تا در صورت وقوع رویداد خاصی، بتواند بطور خودکار، واکنش مقتضی را انجام دهد. رفتار واکنشی سیستم پایگاه داده پویا به وسیله مجموعه ای از قواعد پویا سازماندهی می شود. روش زمانبندی قواعد ، تأثیر بسزایی در کارایی سیستم پایگاه داده پویا دارد. تاکنون روش های متعددی برای زمان بندی قواعد در سیستم های پایگاه داده پویا ارایه شده است. پیش از این روشی برای زمان بندی قواعد بر مبنای الگوریتم SJF ارائه کرده ایم و آن را با روش های زمان بندی موجود مقایسه نموده ایم. در این مقاله، با هدف بهبود روش ارائه شده پیشین روش زمان بندی جدیدی معرفی می نماییم. این روش بر مبنای تخمین احتمال اجرای قواعدی که در دل یک قاعده (قاعده پدر) به صورت پویا تولید می شوند (قواعد فرزند)، طراحی و پیاده سازی شده است. در ادامه روش هایی را که تاکنون بر مبنای الگوریتم SJF ارائه -شده اند، براساس پنج پارامتر ارزیابی، مقایسه می نماییم. پارامترهای ارزیابی مورد استفاده عبارتند از: میانگین زمان پاسخگویی ، انحراف معیار زمان پاسخگویی ، توان عملیاتی ، میزان سربار محاسباتی و بهره پردازشگر . آزمایشات انجام شده نشان می دهد که تکنیک جدید ارائه شده برای زمان بندی قواعد در مجموع از سایر روش های مورد ارزیابی، کاراتر است.

کلمات کلیدی