محدوده ماهور در شرق ایران و در بخش مرکزی بلوک لوت واقع شده است. لیتولوژی غالب در منطقه را ریولیت، داسیت، آندزیت، لیتیک توف و توف با سن ائوسن تشکیل داده که توده های نیمه عمیق با ترکیب هورنبلند دیوریت پورفیری تا هونبلند کوارتز مونزونیت پورفیری در آن نفوذ کرده اند. با این حال توده‌های نفوذی، غالباً با ترکیب حدواسط از گستردگی و تنوع بالایی در منطقه برخوردارند که پیش از این به آنها اشاره نشده بود. هورنبلند دیوریت پورفیری، کوارتز دیوریت پورفیری، هونبلند کوارتز مونزودیوریت پورفیری، هونبلند کوارتز مونزونیت پورفیری و پیروکسن هورنبلند دیوریت اصلی‌ترین توده‌های موجود در منطقه هستند که در واحدهای ولکانیکی و پیروکلاستیک نفوذ کرده‌اند. آلتراسیون وسیعی واحدهای آتشفشانی و نفوذی منطقه را تحت تاثیر قرار داده که شامل چهار زون اصلی شامل آرژیلیک، کوارتز-سرسیت-پیریت، پروپلیتیک و سیلیسی می باشد. کانی سازی بشکل افشان و رگه ای در ارتباط با توده های مونزونیت و کوارتز دیوریت پورفیری می باشد. کانه های اولیه شامل پیریت، کالکوپیریت، اسفالریت و گالن است. کانه های ثانویه شامل آتاکامیت، کالکوزیت، کولیت، مالاکیت، آزوریت، پیرولوزیت و اکسیدهای آهن است. براساس رده بندی شیمیایی، واحدهای نفوذی منطقه شامل دیوریت، گرانودیوریت، مونزودیوریت، مونزونیت و کوارتزمونزونیت می باشند. براساس نمودارهای سنگ شناسی، سری ماگمایی واحدهای مورد مطالعه دارای ماهیت کالک آلکالن پرپتاسیم است. بر اساس داده‌های لیتوژئوشیمی رگه های کانه دار، عناصر مس، روی، نقره و طلا عیار قابل ملاحظه ای نشان می دهند.

کلمات کلیدی