در برخی از نظام‌های حقوقی برای حمایت از پدیدآورنده برخی آثار هنری، از «حق تعقیب» یا «حق بر بازفروش اثر» سخن به‌میان آمده است. لیکن حق مزبور در حقوق ایران مورد شناسایی قرار نگرفته است. در نظام‌های حقوقی فرانسه، انگلستان و اتحادیه اروپا حق تعقیب حقی است که برای پدیدآورنده برخی از آثار هنری نسبت به منافع حاصل از فروش‌های بعدی اثر پذیرفته شده است. به‌موجب این حق، پدیدآورنده می‌تواند درصدی از ثمن بازفروش‌های اثر پس از انتقال اولیه را دریافت کند. این حق که مبتنی بر ملاحظات منصفانه است، ناظر به آثار هنری اصلی است که با اولین فروش از دایره اختیارات پدیدآورنده خارج می‌شوند. حق تعقیب قابل اسقاط و توقیف نبوده، به‌صورت ارادی قابل انتقال نیست لیکن در اثر فوت به ورثه پدیدآورنده منتقل می‌گردد. تعهد پرداخت حق تعقیب بسته به مورد بر عهده فروشنده، خریدار و یا واسطه‌های فروش می‌باشد.

کلمات کلیدی