شرکت های دانش بنیان در توسعه فرصت های شغلی و بازار نقش کلیدی ایفا می کنند. در حال حاضر، یکی از بزرگترین چالش هایی که این شرکت ها با آن روبرو هستند، در دسترس بودن دانش است که از طریق رفتار تسهیم دانش ایجاد می گردد. این باور وجود دارد که تسهیم دانش دارای ابعاد اجتماعی و روانشناختی است که باید در طراحی یا توسعه ساختار، فرهنگ و رهبری سازمان مورد توجه قرار گیرد. از این رو، هدف مطالعه حاضر ارائه الگوی ساختاری تاثیر ایمنی روانی در فرآیند تسهیم دانش است. برای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه هایی میان اعضای مرکز رشد دانشگاه فردوسی مشهد توزیع گردید. سپس به منظور تحلیل داده ها از روش حداقل مربعات جزئی به کمک نرم افزار Smart PLS استفاده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ایمنی روانی تاثیر معناداری بر تمایل افراد به تسهیم دانش دارد. همچنین، اعتماد نیز تاثیر معناداری بر تمایل افراد به تسهیم دانش نه فقط به طور مستقیم بلکه به طور غیرمستقیم از طریق نقش واسط ایمنی روانی دارد. در نهایت، مشخص گردید که خودآگاهی نیز تاثیر معناداری بر احساس ایمنی روانی افراد دارد.

کلمات کلیدی