هدف این تحقیق توصیف نگرش شناختی، عاطفی و رفتاری مردم شهرهای استان خراسان رضوی به فعالیت‌های حرکتی و ورزشی است. بدین منظور، پرسشنامة نگرش و گرایش به فعالیت‌های بدنی تهیه و به صورت تصادفی میان 2300 مرد و زن بزرگتر از 16 سال شهرهای خراسان رضوی توزیع شد که 1975 نفر آن را تکمیل کردند. 31 درصد افراد مشارکت ورزشی نداشتند. عقب ماندن از کارهای روزانه، مهم‌ترین علت شرکت نکردن و کسب نشاط مهم‌ترین انگیزۀ مشارکت در فعالیت‌های ورزشی بود. بیشتر افراد به ترتیب به فعالیت‌های فوتبال، والیبال و بدن‌سازی می‌پرداختند. تأهل، تحصیلات، شغل و درآمد بر نگرش به ورزش تأثیر داشت (05/0P<). جنسیت، سن، مشارکت و عدم مشارکت ورزشی تأثیری بر نوع نگرش به ورزش نداشت (05/0P>). جنسیت، سن، تأهل، تعداد خانوار، تحصیلات، شغل، هزینۀ خانوار و هزینۀ ورزش بر گرایش به انجام فعالیت‌های بدنی تأثیر داشت (05/0P<). ضروری است در برنامه ریزی برای گسترش ورزش همگانی به ویژگی‌های افراد جامعه توجه شود.

کلمات کلیدی