منطقه ساحلی چابهار در پهنه ساختاری رسوبی مکران واقع شده است. پی سنگ ناحیه مکران متشکل از پوسته های اقیانوسی و واحدهای فلیش بوده که در منطقه چابهار بوسیله توالی های ضخیمی از مارن، ماسه سنگ و کنگلومرا پوشیده شده است. تعداد 50 نمونه از برش های تیس، رمین، لیپار، گورانکش و خور گریندر برداشت و مورد آزمایش کلسیمتری و آنالیزهای ژئوشیمی XRF و XRD قرار گرفت. میزان کربنات کلسیم نمونه های مورد مطالعه از واحد مارنی بین 9 الی 21 درصد متغیر و بهتر است به آنها گلسنگ اطلاق نمود. میزان Na2O ,P2o5 و Fe2O3سنگ های مورد مطالعه نسبت به پوسته قاره ای بالایی کاهش یافته است. ضریب متوسط اندیس هوازدگی شیمیایی (8/88 CWI΄=) شرایط آب و هوای خشک تا نیمه خشک را در منطقه منشأ نشان می دهد. بر اساس داده های ژئوشیمی، گلسنگ ها و ماسه سنگ های منطقه ساحلی چابهار از سنگ های رسوبی غنی از کوارتز منشاء گرفته اند. مشخصات ژئوشیمی سنگ های مورد مطالعه و استفاده از دیاگرام های تفکیک کننده محیط های زمین ساختی مبین رسوبگذاری این سنگ ها در بخش های حاشیه قاره ای فعال (ACM) است. این نتیجه منطقی به نظر می رسد چون زون مکران یک زون فعال حاشیه قاره است.

کلمات کلیدی