پرتوها در زندگی بشر کاربردهای زیادی دارند و بارزترین سهم آن ها در پزشکی مانند استفاده در پرتونگاری تشخیصی و پرتودرمانی می باشد. در پرتو درمانی ، هدف نهایی درمان، تحویل بیشینه دز به بافت سرطانی با حداقل عوارض جانبی به بافت های سالم اطراف تومور می باشد. برای اطلاع از اثر پرتو بر بافت های بدن، از روش های دزسنجی استفاده می شود که از جمله آن ها روش های محاسبات مونتکارلو است. این روش بر مبنای شبیهسازی برهمکنش های مختلف میکروسکوپی و با در نظر گرفتن احتمال هر برهمکنش است. در این پژوهش، اثر تنفس در موارد حفاظتی مانند تصویربرداری های تشخیصی و در پرتودرمانی بررسی شد و نهایتا پرتودرمانی ریه (حساس ترین عضو به تنفس) با در نظرگرفتن تنفس انجام شد و بهترین نقشه درمان پیشنهاد شد. از کد محاسباتی MCNPX به منظور شبیهسازی فانتوم زن بزرگسال از سری فانتوم های هیبرید استفاده شد. یک جنبه حیاتی برای شبیهسازی فانتوم محاسباتی، واقع گرایی است که بتوان آزمایشات دزسنجی را با استفاده از روش محاسبات مونتکارلو انجام داد. فانتوم XCAT یک فانتوم هیبریدی مرجع است که به دلیل دارا بودن جزئیات آناتومی دقیق و نیز در نظر گرفتن حرکت تنفسی بسیار واقع گرا است. هدف اولیه این فانتوم ها استفاده در تحقیقات تصویربرداری پزشکی بود اما آن ها ابزار مناسبی در دزسنجی تابشی به منظور برآورد میزان دز در بیمار خاص و ریسک پرتودهی و بهینه سازی دستورالعمل کاهش دز هستند. پس از بررسی های انجام شده درصد تغییرات دز در موارد حفاظت در برابر پرتو بسیار کم بود اما در درمان با پرتو تغییرات بسیار زیاد بود که نهایتا درمان با در نظر گرفتن تنفس صورت گرفت.

کلمات کلیدی