در دیدگاه متفکران مسلمان، خداجویى و خداپرستى فطرى است؛ بدان معنا که یکى ازخواست هـا و گـرایـش هاى انسان توجه به خدا و جستجوى اوست و شاهد این مطلب آن است که انسان ها در طـول تـاریـخ، هـمـواره در جـسـتـجـوى خـدا و گـرایـش بـه دیـن بـوده انـد و اخـتـلافـات نژادى، جـغـرافـیـایـى و فـرهـنـگـى نـیز تفاوتى در این مطلب ایجاد نکرده است. ازسوی دیگر در دیدگاه های جدید روان شناسان - که همواره در پی شناخت ماهیت انسان و ژرفای وجودی او بوده اند- نیز می توان شواهد و قرائنی بر این نظریه یافت. در مقاله حاضر سعی بر آن است تا با بیان یکی از این دیدگاههای روانشناسی، (معناگرایی ویکتور فرانکل)، تأییدی بر نظریه فطرت دینی بیابیم و با بررسی شاخصه های برجسته آن در مقایسه با نگرش مسلمانان درباره فطرت، راه دیگری در پاسخ به شبهات واردشده به نظریه بیابیم.

کلمات کلیدی