در این تحقیق اثر سطوح مختلف پودر ریشه گیاه باریجه بر عملکرد، جمعیت میکروبی، خصوصیات لاشه و قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و چربی خام خوراک در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های بر پایه ذرت-سویا مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه از سویه راس 308، در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 گروه آزمایشی با 5 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. جیره‌ها دارای 4 سطح پودر ریشه باریجه شامل صفر، 1، 2 و3 درصد، به طور جداگانه برای دوره‌های آغازین (10-1 روزگی)، رشد (24-11 روزگی) و پایانی (49-25 روزگی) تنظیم شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که افزودن پودر ریشه باریجه باعث کاهش معنی‌دار خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه در دوره آغازین شد؛ ولی در دوره رشد و پایانی این اختلافات معنی‌دار نبود. ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. نتایج حاصل از تفکیک لاشه نشان داد که وزن نسبی محصول سینه، ران‌ها و همچنین کبد و چربی حفره شکمی تحت تأثیر سطوح مختلف پودر ریشه باریجه قرار گرفت. اثر افزودن پودر ریشه باریجه به جیره غذایی بر طول قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش معنی‌دار نبود. با افزودن این گیاه دارویی به جیره غذایی، تعداد باکتری‌های مضر کلی‌فرمی در محتویات ایلئوم به طور معنی‌داری کاهش و تعداد باکتری‌های لاکتوباسیلوس افزایش یافت. قابلیت هضم ماده خشک و چربی خام خوراک تحت تأثیر سطوح مختلف پودر ریشه باریجه قرار نگرفت. به طورکلی، نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از ریشه باریجه در جیره غذایی جوجه‌های گوشتی، بار میکروبی روده را بهبود بخشید ولی بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی تأثیر معنی‌داری نداشت.

کلمات کلیدی