دلایلی که برای حضور نداشتن زنان در رده های مدیریتی مطرح می شود، بر مبنای نظریه های مختلفی ارائه شده اند. بیشتر تحقیقات بر روی نظریة سرمایة انسانی و اینکه زنان سرمایه گذاری کمتری بر روی تحصیلات و شغل خود می کنند، تأکید دارند. این نظریه تأثیر سرمایه های فردی را مانند تحصیلات، مهارت ها و تجارب در ارتقای قابلیت های شناختی و تولیدی فرد که به او و سازمانش نفع می رسانند، درنظر می گیرد. بر طبق این نظریه در مقایسه با مردان، زنان سرمایه گذاری کمتری بر روی تحصیلات و تجارب کاری خود می کنند که در پیشرفت شغلی اندک آنها انعکاس می یابد. اما، این نظریه به دلیل تمرکز زیاد بر روی عوامل شخصی مورد انتقاد قرار گرفته است و دستاوردهای تحصیلی زنان نیز این نظریه را پشتیبانی نمی کند. بهتر است برای بررسی موانع پیش روی زنان، دیدگاه سرمایة انسانی را کنار گذاشته و به دیدگاه سرمایة اجتماعی توجه بیشتری شود. از این دیدگاه، دسترسی محدود زنان به شبکه های غیر رسمی سازمان و کسب حمایت های اندک سازمانی و اجتماعی برای ایجاد تعادل شغلی خانوادگی مانع مهمی در پیش روی آنهاست. به همین دلیل، بر خلاف رویکرد فردی، رویکرد ساختاری بر روی سیاست ها و برنامه هایی تأکید دارد که زنان را به سوی مسیرهای حرفه ای خاص سوق می دهند و اینکه زنان با توجه به نقش های چندگانة همسری، مادری و وظایف خانوادگی، سرمایة انسانی خود را به نسبت به مردان با سرعت کمتری انباشته می کنند.

کلمات کلیدی