به منظور بررسی اثر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد گل و بنه های دختری زعفران، آزمایشی در دو سال زراعی 90-1389 و 91-1390 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش بر اساس دو گونه قارچ میکوریزا شامل 1-Glomus mosseae، 2- Glomus intraradice، 3- 60 تن در هکتار کود دامی+ G. mosseae، 4- 60 تن در هکتار کود دامی+ G. intraradice ، 5- کود شیمیایی دلفارد، 6- کود زیستی بیوآمینوپالیس و 7- شاهد (بدون مصرف کود) طراحی شدند. نتایج تجزیه واریانس حاکی از اثر معنی دار تیمارهای کودی بر تعداد و عملکرد بنه های زعفران در سال اول و دوم بود. بر اساس نتایج سال اول، نقش تیمارهای 60 تن در هکتار کود دامی+ G. intraradices و نیز کود شیمیایی دلفارد دلفارد در افزایش معنیدار عملکرد کل بنههای دختری در واحد سطح بیش از سایر تیمارها بود (به ترتیب تا 35 و 46 درصد). بر اساس نتایج سال دوم نیز تیمار 60 تن در هکتار کود دامی+ G. intraradices و کود دلفارد در مقایسه با شاهد به ترتیب بیشترین تأثیر را در افزایش معنی دار تعداد گل در متر مربع (به ترتیب تا 70 و 45 درصد ) داشتند. نتایج نشان داد که G. intraradices و G. mosseaeنقشی در افزایش معنی دار عملکرد گل خشک و عملکرد بنه های دختری زعفران در سال اول و دوم نداشتند. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر میرسد که اثر تلقیح میکوریزایی بر عملکرد گل و عملکرد بنههای زعفران تحت تأثیر کمبود مواد آلی خاک قرار میگیرد.

کلمات کلیدی