در این مطالعه از 5 قلاده سگ بالغ مخلوط نژاد بومی که وزنشان بین 20-17 کیلوگرم بود، استفاده گردید. در معاینات کلینیکی و پاراکلینیکی همه سگها سالم تشخیص داده شدند. بعد از آرامش نسبی حیوان و قبل از خوراندن داروی سولفات کوئینیدین اقدام به ثبت الکتروکاردیوگرام از سگ ها گردید. این دارو با دوز mg/kg 10 در 5 نوبت و با فواصل یک ساعت بوسیله لوله معدی به سگها خورانده شد. در طول آزمایش هر 10 دقیقه یکبار و همچنین بعد از 12، 24، 48 و 72 ساعت بعد از خوراندن آخرین دوز دارو اقدام به ثبت الکتروکاردیوگرام گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که: فاصله زمانی موج P افزاش یافته و این افزایش معنی دار می باشد. تعداد ضربان قلب، فواصل زمانی کمپلکس QRS و موج T و همچنین ارتفاع امواج P، Q، R و T افزایش پیدا کرده اند اما این افزایش ها معنی دار نمی باشد. فاصله زمانی P-R و Q-T کاهش مختصری را نشان می دهند ولی این کاهش معنی دار نیست. ارتفاع موج S ابتدا کاهش و بتدریج افزایش نشان می دهد ولی این تغییرات نیز معنی دار نیست. بطور کلی نتایج این برسی نشلن می دهد که از داروی سولفات کوئنیندین بعنوان یک داروی آنتی اریتمی مفید در در درمان آریتمی های مختلف مخصوصا فیبریلاسیون دهلیزی می توان استفاده نمود.

کلمات کلیدی