ضایعات ناحیه کمری-خاجی نخاع باعث علائم LMN در اندام‎های حرکتی خلفی می‎شود. ضعف شدید، تحلیل عضلانی و کاهش و یا از بین رفتن رفلکس‎ها و همچنین کاهش پروپریوسپشن هوشیاری و سایر واکنش‎های وضعیتی در اندام‎های خلفی مشاهده می‎شود در حالی که اندام‎های قدامی طبیعی باقی می‌مانند. محل ضایعه در نخاع بر اساس معاینه عصبی و سایر روشهای پاراکلینیکی تشخیص داده می‎شود. یک قلاده گربه نژاد DSH به دلیل فلجی پاهای خلفی و بی‎اختیاری در دفع ادرار و مدفوع به درمانگاه آموزشی دانشکده دامپزشکی شیراز ارجاع داده شد. در معاینه فیزیکی اولیه تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و درجه حرارت بدن طبیعی بود اما در معاینه‎ی نورولوژیک فقدان رفلکس‎های نخاعی در اندام‎های خلفی از جمله در رفلکس‌های کشکک، رفلکس جمع کننده اندام حرکتی و رفلکس جلو تیبیا مشاهده گردید. همچنین رفلکس پرینیال بطور کامل از بین رفته بود. در بررسی رفلکس پانیکولوس در دو طرف ستون فقرات از سمت خلفی به سمت جلو، تا ناحیه مهره L5 این رفلکس بطور کامل از بین رفته بود و حیوان هیچگونه عکس‌العملی نشان نمی‌داد ولی در جلوتر از این ناحیه رفلکس طبیعی بود. پاسخ حیوان به ایجاد درد در اندامهای خلفی منفی بود. وضعیت هوشیاری، رفلکسهای چشم و ناحیه سر و رفلکسهای اندامهای قدامی طبیعی بود. با توجه به علائم معاینه عصبی و وجود ضایعه ناحیه L4-S3 نخاع مشکوک گردید و جهت تشخیص قطعی از حیوان رادیگرافی به عمل آمد. با انجام رادیوگرافی در نماهای استاندارد شکستگی مهره‎‎ی L5 مشخص گردید. با توجه به اینکه حیوان دچار بی‌اختیاری ادراری شده بود و همچنین با توجه به از بین رفتن کامل حس درد در اندامهای حرکتی خلفی، که دو علامت برای پیش‌آگهی ضعیف برای حیوان می‌باشند امیدی برای بهبودی حیوان وجود نداشت و پس از توجیه نمودن صاحب دام، حیوان به روش انسانی معدوم گردید. در این گزارش در مورد نحوه معاینات عصبی، تشخیص، درمان و پیش‌آگهی این حیوانات که موارد وقوع آنها مخصوصا در اثر تصادفات نسبتا زیاد می‌باشد، بحث شده است.

کلمات کلیدی