نتایج مطالعات متعدد انجام شده حکایت از نرخ بالای شکست و عدم موفقیت پروژه های استقرار سیستم های اطلاعاتی در سازمان ها دارد. این پژوهشها همچنین نشان می دهند که بسیاری از این شکست ها بیشاز آن که ناشی از جنبه های فنی و فناورانه باشند، ریشه در مسائل سازمانی و عدم توجه به وضعیت سازمان در مرحله طراحی سیستم های اطلاعاتی دارند. به عبارت دیگر، استقرار موفق سیستم های اطلاعاتی، مستقیماً به شرایط جاری سازمان ها بستگی دارد و از آنجا که طراحی و استقرار یکسیستم اطلاعاتی سرمایه گذاری نسبتاً بالایی را می طلبد، توجه به آمادگی سازمان برای استقرار این سیستم ها و ارزیابی شرایط سازمان از حیثمیزان آمادگی امری ضروری به نظر میرسد. در پژوهش حاضر ضمن بررسی جامع مدل های مختلفارزیابی میزان آمادگی سازمان ها برای استقرار سیستم های اطلاعاتی، تلاش شده است مدلی مبتنی بر واقعیت ها و شرایط حاکم بر محیط داخلی سازمان ها و موسسات بخش عمومی و با تاکید بر دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور طراحی گردد. بر مبنای مدل پیشنهادی، آمادگی سازمانی دانشگاه ها به شش بعد راهبردی، منابع، مدیریتی، فرهنگی، ساختاری و قانونی ارتباط دارد که خود به 28 مؤلفه تقسیم می شوند و بر مبنای این مؤلفه ها، 142 شاخص برای ارزیابی میزان آمادگی دانشگاه ها برای استقرار سیستم های اطلاعاتی پیشنهاد می شود. استفاده از این شاخصها برای ارزیابی میزان آمادگی سازمانی می تواند طراحی هدفمند و متناسب با شرایط سازمانی این سیستم و در نهایت، پرهیز از هدر رفت منابع سازمان را تسهیل کند. مدل پیشنهادی در یکدانشگاه به عنوان نمونه مورد استفاده قرار گرفته و میزان آمادگی آن دانشگاه بر اساس مؤلفه های مدل در ابعاد مورد نظر تعیین و نتایج حاصل برای تهیه برنامه های اقدام به کار برده شده است.

کلمات کلیدی