بحران ناشی از حوادث طبیعی نظیر بهمن، زلزله، سیل، خشکسالی، رانش زمین، طوفان، آتشفشان، سونامی، گردباد و ... و خسارات ناشی از آن‌ها مسائلی هستند که بشر همواره با آن مواجه بوده است. کشور ایران به لحاظ موقعیت خاص طبیعی و اقلیمی خویش همواره در معرض وقوع انواع بلایای طبیعی بوده و هر از چند گاهی شاهد وقوع یکی از این بحران‌ها در مناطق مختلفی از کشور می‌باشیم. تاریخ شکل گیری روستا در ایران متجاوز از قدمت تاریخ مدون ایران است، به همین دلیل گروهی از صاحب‌نظران اعتقاد دارند که ایجاد روستا در ایران به هزاره های قبل از میلاد مسیح می‌رسد و همواره در این مدت در معرض انواع بلایای طبیعی بوده و خسارات فراوانی بر آن‌ها وارد شده است. به همین دلیل، برنامه ریزی‌ها در غالب نجات روستا و پیشگیری از تلفات جانی و خسارات مادی ناشی از وقوع بحران‌های طبیعی، از مهم‌ترین اولویت‌ها در روستاها می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی اثرات جابه‌جایی و انتقال روستاهای در معرض مخاطرات طبیعی که به صورت مطالعه موردی در روستای بیاساباد نوسازی شهرستان خواف از توابع استان خراسان رضوی صورت گرفته است. این روستا در استان خراسان رضوی قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1390 دارای 1336 نفر جمعیت و 361 خانوار بوده ‌است روستای بیاساباد نوسازی در معرض خطر سیل (ناشی از کال فدک و ارتفاعات اطراف) قرار داشته است به نحوی که هر ساله خسارات زیادی به روستا و اراضی کشاورزی آن وارد می‌شده است بنابراین به گفته اهالی، این روستا در سال 1378 به مکان مناسبی در 15 کیلومتری جنوب شرقی مکان قبلی انتقال یافته است. سئوال اصلی مقاله این بوده است که جابه‌جایی و انتقال روستای بیاساباد نوسازی به مکان جدید چه اثرات اقتصادی، اجتماعی و کالبدی را از دیدگاه ساکنین به دنبال داشته است.

کلمات کلیدی