از سال 1313 ه. ش که با برگزاری کنگره هزاره فردوسی توجه رسمی و علمی به شاهنامه معطوف شد، شاهنامه‌پژوهی دو مقطع اوج و یک برهۀ نشیب و فترت داشته است. از سال 1313 تا 1357 دوران صعود نخستین است. از آن پس تا سال 1369 دوران وقفه و فترت است و در این سال است با برگزاری "کنگره جهانی بزرگداشت فردوسی: هزارۀ تدوین شاهنامه " در دانشگاه تهرتن دوباره شاهنامه‌1پژوهی حرکت روبه رشد خویش را که تا امروز همچنان ادامه دارد آغاز می‌کند. در سال 1377با کوشش هایی که در خراسان صورت گرفت و با تصویب شورای فرهنگ عمومی کشور، روز 25 اردیبهشت ماه به عنوان روز فردوسی اعلام شد و از آنپس همه ساله همایش ها و بزرگداشت های متعددی در شهرهای مختلف و به ویژه در مشهد برگزار می شود که با گردهم آوردن شاهنامه‌پژوهان از سراسر ایران و گاه جهان قدم های ارزشمندی در راستای شاهنامه‌پ‍ژوهی برداشته شده است.

کلمات کلیدی