از آنجایی که ذهن انسان با توانایی فکری که داراست، توان تفسیر متن و امکان پدید آوردن نظام شناختی برای درک معنا را دارد، به جستجو و بررسی ارتباط منطقی و انسجام معنایی در متن و تعبیر و تفسیر آن می پردازد و به علت عوامل موثر بر دانش شناختی موجود در ذهن، تکثر تفاسیر و معنا از یک متن حاصل می گردد. در مقاله حاظر به موضوع تکثر معنا از منظر نظریات مطروحه در حوزه های زبانشناسی، معناشناسی و تحلیل انتقادی، گفتمان به روش تحلیلی-توصیفی و به صورت کیفی پرداخته می شود. نگارنده معتقد است که معنادار شدن یک متن، عمدتاً به ذهن انسان مربوط می شود. آرایه های معنایی و آوایی، ذهن خواننده را به هنگام تفسیر متن، به سمت خلق معنا هدایت می کنند. زبان فارسی در مقایسه با دیگر زبان ها، در بکارگیری آرایه های ادبی بسیار غنی تر از زبان های دیگر است. ادبای فارسی زبان در بکارگیری ایهام، به عنوان معجزه آمیزترین آرایه معنایی، در اشعار فارسی، آثاری را خلق نموده اند که ماندگاری و زیبایی آن وصف ناپذیر است.

کلمات کلیدی