چکچک ها از راسته گنجشکسانان از جمله گونههایی هستند که همچنان دارای پارهای ابهامات سیستماتیک میباشند. برخی از جفت گونههای پاراپاتریک آنها در مناطق تماس زیستگاهها تشکیل هیبرید میدهند. گونه های هیبرید از نظر خصوصیات مرفومتریک و مرفومریستیک کاملاً از گونه های خالص مادری خود متفاوت بوده و به کمک آنالیز چند متغیره به راحتی تفکیک می شوند. تخمین زده میشود که تعدادی از گونههای چک چک در ایران آمیختهگری داده باشند. بر اساس مطالعات قبلی، دو گونه چکچک گوشسیاه ،(O. pleschanka) و چکچک ابلق شرق خاورمیانه (Oenanthe hispanica) مدیترانهای همپوشانی زیستگاهی وسیعی را در نیمرخ جنوبی البرز در جنوب دریای خزر از خود نشان داده است. مطالعه حاضر به شواهد آمیختهگری دو آرایه از طریق تحلیل مولفه های جداکننده اصلی میپردازد. این مطالعه، چند شکلی رنگهای سیاه و سفید را در ناحیه گلویی در جمعیتهای اصلی دو گونه نشان داده است که میتواند تایید کند این دو گونه در قسمت شمال و شمال شرق ایران دارای مناطق تماس و آمیختگی باشند. همچنین، جدایی صفات ظاهری با استفاده از خصوصیات یاد شده و 45 صفت قابل اندازهگیری (اندازه و توصیف شده است. بنابراین جمعیت های زون (PCA) پلوماژ) با تحلیل مولفههای اصلی 90 تماس این دو گونه در شمال ایران بررسی شد تا این موارد مورد ارزیابی قرار گیرد: الف) به ارتباط متقابل بین گونهها اطلاعات تکمیلی در مورد قضاوت بهتر در مورد آنها دست یابیم، ب) حقایق جدیدی در مورد زون تماسی گونهها معلوم شود. امکان استفاده از ژن های به عنوان نشانگر مولکولی برای ارزیابی تمایز بین و درون cox و 1 cob میتوکندریایی جمعیت نیز مطالعه گردیده است

کلمات کلیدی