هدف این مقاله بررسی عوامل «بازدارنده» و «پیش برنده» کیفیت خدمات آموزشی در مدارس شاهد و ایثارگر و ارایه مدل مطلوب بر اساس عوامل شناسایی شده است. به این منظور با استفاده از روش تحقیق کیفی و تشکیل گروه های کانونی، این دو دسته عوامل به عنوان محور مصاحبه انتخاب شدند. در این تحقیق 53 مدیر مرد و 52 مدیر زن مدارس شاهد و ایثارگر از هفت استان خراسان رضوی، مازندران، سیستان و بلوچستان، گلستان، سمنان، خراسان جنوبی، و خراسان شمالی مشارکت داشتند. افراد در 14 گروه شامل 7 گروه مردان و 7 گروه زنان تقسیم شدند. برای دستیابی به نتیجه، از روش مصاحبه در گروه های کانونی سازمان یافته استفاده شد که بیشتر برای کارشناسان و متخصصان به کار گرفته می شود. یافته ها نشان داد که توانمندی های مدارس شاهد و ایثارگر برای حل مشکلات مفروض در فرایند یاددهی-یادگیری و با هدف ارتقای کیفیت خدمات آموزشی، بیشتر از محدودیت های آن است. پیش برنده ها و بازدارنده ها در پنج گروه شامل زمینه، انسانی، مالی، برنامه درسی، و اجرایی طبقه بندی شدند. مهم ترین پیش برنده ها تاکید بر کیفیت به عنوان یک مزیت رقابتی از سوی سیاست گزاران و مدیران ارشد این مدارس، به علاوه منابع انسانی مجرب، استقبال خوب والدین و منابع مالی مناسب؛ و مهم ترین بازدارنده ها عدم انعطاف در برنامه درسی، ساختار قطعی سلسله مراتبی و روند غیر منعطف اداری، محدودیت های اجرایی مدیر، و کمبود نیروی متخصص در برخی زمینه های شغلی بود. بر اساس نتایج به دست آمده از مرحله قبل، مدل مطلوب برای مدیریت کیفیت در مدارس شاهد و ایثارگر پیشنهاد شد.

کلمات کلیدی