لیشمانیوز جلدییک بیماری انگلی است که توسط گونه ها ی مختلف از ی ک تک یاخته ای تاژکدار ( CL) لیشمانیا از طریق پشه خاکی ماده از گونه فلبوتوموس به انسان انتقال می یابد. در این مطالعه اث ر پالسها ی الکتریکی بر پروماستیگوتهای لیشمانیا ماژور در پهنای زمانی مختلف در حضور نانوذرات نقره مورد بررسی واقع شده است. روش کار نوع این مطالعه علوم پایه بوده که در پاییز سال 1390 در مرکز تحقیقات فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی در مح یط MRHO/IR/75/ER مشهد واقع در پژوهشکده بوعلی انجام گرفت. ابتدا انگل لیشمانیا ماژور با سو یه parasites/ در شرایط استاندارد کشت و سوسپانسیون پروماستیگوتها با غلظت ، RPMI کشت 1640 40 106 تهیه و با نانوذرات نقره ای که بیش ینه توزی ع سا یز آنها در 6 نانومتر بود، در غلظتها ی 24 و 12 میکرو ml در ECM مولار به مدت 1ساعت انکوبه شد. سپس 8 پالس الکتریکی توسط ی ک دستگاه الکتروپوریتور 830 2500 و فرکانس یک هرتز به نمونه ها اعمال V/cm 150 و 200 میکروثانیه با قدرت ،100 ، چهار پهنای زمانی 50 تعیین گردید. MTS شد. 24 ساعت بعد درصد بقای پروماستیگوتها در هر نمونه به روش نتایج نتایج نشان داد افزایش پهنای زمانی پالس به تنها یی موجب نوسانات ی در بقا ی پروماست یگوتها شده که نسبت به یکدیگر معنی دار نبوده است. اما حضور نانوذرات نقره و اعمال همزمان پالسها ی الکتریک ی افت معن ی داری در بقای پروماستیگوتها فراهم می نماید. به نظر می رسد که همیاری پالسهای الکتریکی با نانوذرات نقره در غلظت 24 میکرومولار با اعمال پالسهای با دیوریشن 150 میکروثانیه و قدرت 2500 ولت برسانت ی متر، برا ی کاهش می زان .(p<0/ تکثیر و بقای پروماستیگوتها موفقیت آمیز بوده است ( 004 نتیجه گیری حضور نانوذرات نقره و اعمال همزمان پالسهای الکتریکی افت معنی داری در کاهش بقای انگل فراهم می نماید.

کلمات کلیدی