هدف از این پژوهش اولویت بندی مناطق 13 گانه کلان شهر مشهد از نگاه مخاطرات محیط زیستی موثر جهت توسعه ی دومین کلان شهر کشور می باشد. به این منظور در ابتدا، چهار معیار اصلی مخاطره آمیز شامل تراکم جمعیت، سرانه ی فضای سبز، آلودگی هوا و آلودگی منابع آب (درجه نیتراته شدن) بر پایه منابع موجود و نظرات خبرگان، انتخاب شد. سپس با کمک الگوریتم انتروپی، درجه اهمیت مخاطره یا به عبارتی ضریب وزنی هر کدام از معیارهای مذکور برآورد گردید. در گام بعد، با بهره گیری از فرایند تحلیل سلسله مراتبی، مقایسات زوجی مناطق و معیارهای مورد مطالعه انجام و در نهایت مناطق شهری بر حسب درجه آسیب پذیری به مخاطره، اولویت بندی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که مناطق دوازده و نه شهری به ترتیب در رتبه نخست سلامت محیط زیستی جهت توسعه ی شهری بر اساس معیارهای مطالعاتی می باشند. همچنین مناطق یک، سه و منطقه ثامن (حرم رضوی) که از تراکم جمعیت و شرایط آلودگی منابع آبی و خاک بالایی برخوردار می باشند، در اولویت های نخست آسیب پذیری قرار دارند.

کلمات کلیدی