مقدمه: از مهم‌ترین عوامل مرتبط با سبک‌های تفکر و پیشرفت تحصیلی دانشجویان، سبک یادگیری آنان است. هدف این پژوهش، تعیین سبک‌های یادگیری غالب دانشجویان و ارتباط آن با کارکرد سبک‌های تفکر و پیشرفت تحصیلی در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود. روش‌ها: در یک پژوهش توصیفی مقطعی، 214 نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامه‌های سبک‌های یادگیری کلب (LSI) و پرسشنامه کارکرد سبک‌های تفکر استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، ازروش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و MANOVA , x2) استفاده شد. نتایج: سبک یادگیری غالب دانشجویان پرستاری و مامایی در این مطالعه، جذب‌کننده بود. نتایج آزمون خی دو نشان داد که بین سبک یادگیری غالب کل دانشجویان، تفاوت معناداری وجود دارد (68/76= x2، 000/0p=).اما بین سبک یادگیری غالب دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری مشاهده نشد (14/0p=). علاوه بر این، نتایج آزمون MANOVA نشان داد که در کارکرد سبک‌های تفکر و پیشرفت تحصیلی دانشجویان براساس سبک یادگیری آنان تفاوت معناداری وجود ندارد (36/0p=). نتیجه‌گیری: با توجه به این که در سبک‌های تفکر و پیشرفت تحصیلی، براساس سبک‌های یادگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد، پیشنهاد می‌شود اقدامات لازم در خصوص غنی‌سازی محیط‌های آموزشی و روش‌های تدریس و ارزشیابی اساتید صورت پذیرد.

کلمات کلیدی