حوضه رسوبی کپه داغ در شمال و شمال شرق ایران واقع شده و شامل توالیهای دریایی ژوراسیک تا نئوژن می باشد. سازند آب تلخ یکی از واحدهای سنگی کرتاسه بالایی در این حوضه است که بیشترین ضخامت را در شرق آن به خود اختصاص داده است. سازند آب تلخ با لیتولوژی شیل و مارن بر روی آخرین واحد آهک گل سفیدی (Chalky limestone) سازند آبدراز، به صورت هم شیب و پیوسته قرار گرفته و خود توسط ماسه سنگ ها و مارنهای سیلتی سازند نیزار بصورت هم شیب و با گسستگی لیتولوژیک پوشیده می شود. ضخامت سازند آب تلخ در برش پادها 5/974 متر اندازه گیری شده است. این سازند از لحاظ نانوفسیلهای آهکی و فرامینیفرهای پلانکتونیک دارای فراوانی و غنای بسیار زیاد بوده و حاوی جامعه فسیلی قلمرو تتیس می باشد. 114 گونه نانوفسیلی از 49 جنس و 17 خانواده در این سازند شناسایی شده است. بایوزونهای نانوفسیلی تشخیص داده شده در سازند آب تلخ به ترتیب از قاعده تا راس شامل بخشی از CC19 ، CC20 ، CC21، CC22 و بخشی از CC23a از الگوی تصحیح شده Sissing(1977) توسط Perch-Nielsen (1985) و بخشی از زیرزون UC14d TP و زیر زون های UC15b TP ، UC15c TP ، UC15d TP ، و بخشی از بیوزون UC16 از الگوی Burnet (1998) می باشد. در مطالعات فرامینیفرهای پلانکتونیک این سازند از قاعده تا راس زون های 1) Dicarinella asymetrica 2) Globotruncanita elevata 3) Globotruncana ventricosa 4) Globotruncanella havanensis 5) Globotruncana aegyptiaca شناسایی شده است. تطابق دو گروه فسیلی نانوفسیلهای آهکی و فرامینیفرهای پلانکتونیک این برش نشان داده که هر دو گروه فسیلی همدیگر را از لحاظ سنی تایید می نمایند و سن کامپانین پیشین (Early Campanian) تا انتهایی ترین بخش کامپانین پسین (Latest Campanian) را برای سازند آب تلخ پیشنهاد می نمایند.

کلمات کلیدی