با توجه به تاثیر فعالیت بدنی بر شاخص های ترکیب بدنی و قابلیت های جسمانی افراد، این موضوع که تأثیر واحدهای تربیت بدنی در دانشگاه ها به چه میزان در افزایش سلامت جسمانی دانشجویان تأثیر دارد، موضوعی است که در مطالعه حاضر مورد بررسی قرار گرفته است. روش شناسی: این تحقیق از نوع پژوهش های نیمه تجربی میدانی است؛ آزمودنی ها شامل 191دانشجوی دخترو 86 دانشجوی پسر از دانشجویان غیرفعال دانشگاه فردوسی مشهد بودند. متغیرهای آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی آزمودنی ها در دومین هفته شروع ترم اندازه گیری شد؛ سپس برنامه تمرینی به مدت 14هفته در راستای ترم تحصیلی واحد تربیت بدنی عمومی 1 اجرا گردید و پس از اتمام برنامه تمرینی تمام آزمون ها به همان ترتیب آزمون اولیه تکرار شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 16 انجام گردید. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که وزن، شاخص توده بدنی و نسبت دورکمر به لگن در دانشجویان دختر کاهش معناداری داشته است. همچنین مشاهده می شود، برخی متغیرهای آمادگی جسمانی از جمله درازونشست و شنای سوئدی در هر دو گروه بهبود معناداری یافته است.در حالی که شاخص انعطاف-پذیری و چابکی تنها در گروه دختران تغییرات معناداری داشته است. بحث: اجرای منظم و سازمان یافته واحد تربیت بدنی عمومی می تواند موجب بهبود وضعیت آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی دانشجویان گردد؛ که این امر اهمیت برنامه ریزی مناسب واحد تربیت بدنی عمومی در دانشگاه ها را آشکار می نماید.

کلمات کلیدی