یکی از بخش های پژوهش در حوزة ادبیات تطبیقی، مطالعة اقتباس ادبی است. در این مقاله، به بررسیِ تفسیر خاصِ توکلی، از باغ وحش شیشه ای، که در قالب اقتباس نمایانگر می شود، می پردازیم. اقتباس، برگرفته از اثر است ولی، محصول جانبی آن نیست بلکه یک کالای فرهنگی جدید است. بنابراین، با استفاده از پژوهشی بینارشته ای در قلمرو ادبیات تطبیقی و مطالعات اقتباس، مرزبندی میان سینما و ادبیات، متون نوشتاری و متون بصری، آثار فاخر و عامه پسند، شکسته می شود و علاوه بر متن ِ مکتوب، به بافتِ متن هم توجه می شود. پس، انطباق متن ِ باغ وحش شیشه ای (1945، اثر تنسی ویلیامز) بر اینجا بدون من (ساخت 1389، اکران 1390؛ به کارگردانی بهرام توکلی) محک مناسبی برای ارزش گذاری اقتباس نیست. این تألیف، شیوة خوانش و اقتباس بهرام توکلی از باغ وحش شیشه ای، که در اواخر دهه 80 ایران، در کالبد فیلم تبلور یافته است، را تحلیل و بررسی می کند.

کلمات کلیدی