با توجه به ساختار آناتومیکی پا و موقعیت قرارگیری آن در پایین ترین بخش زنجیره حرکتی اندام تحتانی و سطح اتکای نسبتا کوچکی که بدن روی آن تعادل خود را حفظ می کند، به نظر می رسد که کوچکترین تغییرات بیومکانیکی در سطح اتکا بر کنترل پاسچر تاثیر بگذارد. با توجه به اینکه صاف بودن کف پا، حالت راه رفتن فرد را دچار تغییر می کند، به نظر می رسد، تعادل این افراد نسبت به افراد دارای پای نرمال، نیز دچار تغییر شود و به همان نسبت بدن از حالت طبیعی خود خارج شده و آسیب های ناشی از این بر هم خوردن ساختار بیومانیکی پا نیز، افزایش یابد. لین و همکاران عقیده داشتند که کف پای صاف را نباید فقط مشکل راستای استاتیک مجموعه مچ پا و پا در نظر گرفت بلکه ممکن است منجر به تغییرعملکرد دینامیک در کل اندام تحتانی شود. درتحقیقی لینگ و همکارانش نشان دادندکه افراد دارای کف پای صاف یا گود پوسچر ضعیف تری نسبت به افراد دارای پای طبیعی دارند. خالقی و همکاران نیز در تحقیق خود اشاره کرده اند که کف پای صاف می تواند بر اطلاعات حسی که از گیرنده های عمقی فرستاده می شود اختلال ایجاد کند. متخصصان اشاره می کنند که اگر تغییر شکل پا تا سنین دبستان تشخیص داده نشود، لازم است حرکات ورزشی جهت اصلاح تغییر شکل به او آموخته شود و از او خواسته شود تا آنها را به طور صحیح و منظم انجام دهد. هدف از تمرینات، اصلاح عملکرد عضلاتی است که بر اثر بهم خوردن مکانیک پا دچار تغییر شده اند. هدف از انجام تحقیق حاضر، تاثیر یک دوره حرکات اصلاحی بر تعادل کودکان دارای کف پای صاف می باشد

کلمات کلیدی