ارتباط بین امیدواری و افسردگی در بیماران سرطانی مقدمه: یکی از بحران ناشی از سرطان افسردگی می باشد. افراد افسرده فرصت های بهتر زندگی کردن در باقیمانده عمر خود را از دست می دهند. اما امید نیروی هیجانی است که به انسان نیرو می دهد تا برای کار و فعالیت ها آماده شود. و موجب انعطاف پذیری، نشاط و افزایش رضایت از زندگی می شود. روش اجرا: طرح تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی و روش نمونه گیری به صورت در دسترس می باشد. جامعه آماری را کلیه بیماران سرطانی بالای 20 سال مراجعه کننده به مرکز تخصصی رادیوتراپی انکولوژی رضا (ع) و بیمارستان امید شهر مشهد تشکیل می دهند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه امیدواری اشنایدر و افسردگی بک استفاده شد. نتایج: نتایج بدست آمده نشان می دهد که بین میزان امیدواری و افسردگی ارتباط معکوس معناداری (001.=p) وجود دارد. و همچنین نتایج حاصل از آزمون tمستقل، بیمارانی که بیماری آنها از نوع بدخیم بود میزان افسردگی در آنها بالاتر و میزان امیدواری در آنها پایین از بیمارانی که بیماری آنها از نوع خوش خیم بود بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت برای کاهش افسردگی در بیماران سرطانی باید به ارتقای امیدواری آنها اندیشید زیرا امید است که با نیروی نافذ خود، سیستم فعالیت را تحریک می کند تا سیستم بتواند تجارب نو کسب کنده در نتیجه امید انسان را به تلاش و کوشش واداشته و او را به سطح بالایی از عملکردهای روانی و رفتاری نزدیک می کند.

کلمات کلیدی