مقدمه: بررسی عوامل مرتبط با سندرم قبل از قاعدگی، باعث به وجود آمدن یک رویکرد کلی به استرس و همچنین راهکارهای مرتبط با کنترل آن می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط استرس با ابتلاء به سندرم قبل از قاعدگی در دانشجویان انجام شد. روش­کار: این مطالعه مقطعی در سال 1392 بر روی 115 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. نمونه گیری به روش احتمالی و ابزار مطالعه شامل پرسشنامه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت در بُعد استرس، پرسشنامه تشخیص موقت سندرم پیش از قاعدگی و ابزار ثبت روزانه علائم سندرم قبل از قاعدگی بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن، تی تست و آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: از 65 فرد مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی، 24 نفر (9/36%) افراد شدت علائم را خفیف، 24 نفر (9/36%) متوسط، 10 نفر (4/15%) شدید و 7 نفر (8/10%) بسیار شدید گزارش کردند. همچنین میانگین نمره استرس در دانشجویان غیر مبتلا به طور معنی داری کمتر از دانشجویان مبتلا به سندرم بود (001/0>p) و در دانشجویان مبتلا، شدت علائم سندرم ارتباط آماری معنی دار و مستقیمی با افزایش نمره استرس داشت (001/0>p). نتیجه­گیری: افراد با استرس کمتر، شدت علائم سندرم قبل از قاعدگی را کمتر تجربه می کنند.

کلمات کلیدی