بیش از نیمی از ساکنان کره زمین را افراد دوزبانه تشکیل می دهند. دوزبانگی اصطلاحی است که برای صحبت کردن به دو و یا بیشتر از دوزبان به کار می رود. لازم به ذکر است که دوزبانه بودن به معنای تسلط کامل به هر دو زبان نمی باشد، و به همین دلیل، برای رسیدن به تعریفی دقیقتر از فرد دوزبانه، بهتر است از دوزبانگی در مفهومی نسبی صحبت کنیم، چراکه در واقع کمتر دوزبانه ای را می توان یافت که به هر دو زبان به یک اندازه مسلط باشد. در این پژوهش، تأثیرات مثبت دوزبانگی از دیدگاه ارتباطی، فرهنگی، اقتصادی، و شناختی مورد بحث قرار می گیرد. در ادامه، به مهمترین مشکلاتی که افراد دوزبانه با آنها روبرو هستند، نیز اشاره می شود؛ لازم به ذکر است که در بیشتر جوامع، افراد دوزبانه با مشکلات زبانی و آموزشی زیادی روبرو هستند. کارشناسان آموزشی در کشورهای مختلف جهان از رویکردهای آموزشی متفاوتی استفاده می کنند، اما از آنجا که بیشتر این روشها تنها یکی از دوزبان و معمولاً زبان اکثریت را مورد تأکید قرار می دهند، تعداد کمی از آنها دارای نتیجه مطلوب بوده اند. در اینجا برخی از رایج ترین نظامهای آموزشی دوزبانه ها معرفی می شود؛ در جمهوری اسلامی ایران، فارسی زبانان بزرگترین گروه قومی را تشکیل می دهند. در نظام آموزشی کشور ما به طور کامل از روش غوطه وری با هدف همگون سازی استفاده می شود و زبان آموزان دوزبانه ناچار به استفاده از برنامه هایی هستند که اساساً برای آموزش دانش آموزان یک زبانه تدوین شده است و از این رو آنان با مشکلات زبانی مواجه هستند. یکی از عوامل عمده عدم تسلط کافی به زبان فارسی در دوزبانه ها و به تبع آن افت تحصیلی را می توان به نظام آموزشی رایج در ایران نسبت داد.

کلمات کلیدی