پی بردن به سهم آبهای زیرزمینی در رودخانه موضوع مهمی است که با طیف گسترده‏ای از مباحث مدیریت آب همراه است. در روش های ترسیمی جهت جداسازی جریان پایه از جریان حاصل از بارش، طبق مفاهیم هورتنی فرض می‌شود که بخش اعظم جریان در زمان سیلاب از جریان حاصل از بارش ایجاد شده است. مدل‌های معمول رواناب غالباً فرض می‌کنند که جریان پایه حاصل از آب زیرزمینی به رودخانه در دوره‌های پرآبی ناچیز می باشد. روش‌های ردیابی ایزوتوپی در نقاط مختلف دنیا نشان می‌دهد که چنین نیست و همچنین سبب ایجاد نگرشی اساسی به فرآیند تولید رواناب شده است. در این تحقیق در طول زمستان سال 89 سه واقعه که دارای شرایط رطوبت پیشین و شدت متفاوت بودند و سیلاب متناظر آن‌ها نمونه برداری و محتوای ایزوتوپی اکسیژن 18در دانشگاه اوتاوای کانادا اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که بطور کلی سهم مولفه آب زیرزمینی در حوضه کارستی ابوالعباس با توجه به توسعه کارست در این حوضه بیشتر از رواناب حاصل از بارش می‌باشد. همچنین نتایج نشان داد که سهم مولفه رواناب سطحی در شرایط خشک ناچیز می‌باشد و در شرایط مرطوب سهم این مولفه افزایش می‌یابد.

کلمات کلیدی