با توجه به اهمیت بحث تربیت هنری در نظام آموزشی کشور و مبحث جهت گیری ها به عنوان زیربنای تشخیص نیازها در تصمیم-گیری‌های مربوط به برنامه‌ درسی، پژوهش حاضر با هدف بررسی جهت گیری های برنامه درسی تربیت هنری معلمان هنر صورت پذیرفته است. روش این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و از حیث هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه معلمانی(484 نفر) است که به صورت تخصصی و غیرتخصصی در مناطق هشت گانه استان خراسان شمالی طی سال تحصیلی 89-88 مشغول به تدریس درس هنر در مقطع راهنمایی بوده اند. تعداد 243 نفر از معلمان مذکور به روش طبقه ای نسبی و از طریق فرمول حجم نمونه انتخاب و با استفاده از پرسشنامه جهت گیری های برنامه درسی فیلانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این بررسی، سه جهت گیری کودک محوری، دیسیپلینی و فرهنگی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که بین سه گروه از جهت گرایش به جهت گیری برنامه درسی تربیت هنری تفاوت معناداری وجود داشته و گروه مورد بررسی، دیسیپلین محور می‌باشند (0001/0 < P). بر این اساس، هنر به منزله یک دیسیپلین دیده می شود و تنها، یادگیریِ صرفِ مطالب و مفاهیم هنری مدنظر است. این در حالی است که به نظر می رسد با عنایت به مقتضیات، ارزش های فرهنگی و اصالت های بومی کشور ، بهتر است جهت گیری فرهنگی به عنوان مبنای نظری در طراحی برنامه های درسی تربیت هنری مدنظر مسئولین نظام آموزشی قرار گیرد. لذا، تدبیر و چاره اندیشی برای آن‌ می‌تواند نقطه عطفی در توجه به تربیت هنری در نظام آموزشی و برنامۀ درسی کشور باشد.

کلمات کلیدی