صنعت سیمان یکی از صنایع پر مصرف در زمینه انرژی و مصالح طبیعی میباشد. برای تولید هر تن سیمان تخمین زده میشود که به طور متوسط 60 تا 130 کیلوگرم از انواع سوخت های فسیلی و 1.5 تن ماده اولیه (شامل سنگ آهک، رس، سیلیس، آهن و ...) مورد نیاز است. مصرف بیش از حد انرژی و کانیها علاوه بر کوتاه کردن عمر منابع، انتشار آلودگی های زیست محیطی ناشی از برداشت و مصرف را نیز در پی دارد. بنابراین یافتن راه حلهای جدید به منظور کاهش وابستگی صنعت سیمان به سوختهای فسیلی و مصالح طبیعی از اهمیت خاصی برخوردار است. برخی از پسماندهای حاصل از فعالیت انسان این پتانسیل را دارند که علاوه بر تامین بخشی از سوخت مورد نیاز، جایگزین مصالح طبیعی تولید سیمان نیز شوند. این راهکار علاوه بر کاهش مصرف سوخت و مصالح طبیعی، مشکلات ناشی از دفع این پسماندها را نیز تا حد زیادی کاهش میدهد. در این مقاله، مروری تحلیلی بر پژوهشهای انجام شده پیرامون استفاده از پسماندهای مختلف ) مانند لجن فاضلاب شهری، پسماندهای جامد شهری و لاستیکهای فرسوده) در صنعت سیمان انجام شده است تا علاوه بر شناسایی مزایا و چالشها، با توجه به اهمیت صنعت سیمان در کشور، امکان کاربرد برخی از این پسماندها برای تولید انرژی در این صنعت بررسی گردد. بررسی ها نشان داد که با کاربرد این گونه پسماندها در صنعت سیمان می توان مصرف سوختهای فسیلی و مواد اولیه را به ترتیب حدود 30 تا 60 درصد و 20 تا 30 درصد کاهش داد. به علاوه با به کارگیری این روش بازیافت انتشار گازهای گلخانهای نیز حدود 01 درصد کاهش مییابد.

کلمات کلیدی