درماتیت انگشتی معمول ترین بیماری عفونی انگشتان در گاو شیری است که منجر به لنگش شده و در کنار زخم کف سم و عفونت خط سفید بعنوان یکی از سه عامل اولیه ایجاد کننده لنگش شناخته می شود. سه روش اصلی برای درمان بیماری شناخته شده است که عبارتند از آنتی بیوتیک عمومی، درمان موضعی انفرادی، و حمام سم. حمام سم به عنوان روشی برای درمان گله در بسیاری از گله های شیری استفاده می شود. در حمام سم علاوه بر فرمالین از مواد دیگری مانند سولفات مس، اسیدهای آلی، روی، ترکیبات چهارتایی آمونیوم، گلوتارالدئید نیز استفاده شده است. نیاز به شناسایی محلول اثر بخشی که آسیب های زیست محیطی کمترداشته باشدباعث انجام این مطالعه به منظور شناسایی اثر سایترکس (اسید آسکوربیک فعال شده، اسید لاکتیک، اسید سیتریک و گلیسیرین) گردید. روش کار: در این مطالعه هشتاد و یک راس گاو در یک گاوداری صنعتی انتخاب شدند. گاوها به طور معمول از حمام سم با استفاده از فرمالین به غلظت 3% چهار روز در هفته عبور داده می شدند. اسکور حرکتی گاوها بر اساس سیستم اسکوردهی پنج نقطه ای و اسکور درد با استفاده از فشار آب سرد ارزیابی گردید. از زخم های درماتیت انگشتی در ابتدای درمان عکس گرفته شد و همچنین یک هفته و دو هفته پس از آغاز درمان نیز اقدام به گرفتن عکس از زخم ها شد. قطرضایعات با استفاده از نرم افزار Image J® v.1.43 اندازه گیری شده و بر اساس میلیمتر گزارش گردید. به جای درمان معمول فرمالین از سایترکس 1/0 % در حمام سم به میزان سه روز متوالی و به مدت دو هفته استفاده شد. نتایج: تغییر معنی داری در اسکور حرکتی گاوها قبل و بعد از درمان مشاهده نشد. اسکور درد به شکل معنی دار بعد از درمان کاهش پیدا کرد (از 72/0 به 42/0 رسید). در مجموع 16 مورد زخم در طول مطالعه شناسایی شد (75/19%) که مورد عکس برداری و اندازه گیری قرار گرفت. میانگین قطر ضایعات به شکل معنی داری از69/8 ± 74/22 قبل از مطالعه به52/6 ± 14/16 دو هفته بعد از مطالعه رسید. یک هفته پس از درمان دلمه تیره ای ماننده آنچه معمولا در درمان های آنتی بیوتیکی دیده می شود، روی بسیاری از ضایعات را پوشانیده بود نتایج نشانگر اثر مثبت سایترکس بر درمان جراحات درماتیت انگشتی است. مطالعات کنترل شده بیشتری برای مقایسه اثر این دارو با سایر درمان های رایج مورد نیاز است.

کلمات کلیدی