پژوهش حاضر با هدف بررسی و تعیین شاخص های مؤثر بر بهره وری فردی و ارایه روش محاسبه کمی آن در نیروگاه توس مشهد انجام شد. روش تحقیق توصیفی و هدف آن توسعه ای می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کل نیروهای شاغل در حوزه های مختلف فعالیت نیروگاه توس مشهد در سال 1388 می باشد که 481 نفر بودند. با استفاده از روش «نمونه گیری هدفمند» 44 نفر از پرسنل شاغل در واحد های مختلف نیروگاه و 9 نفر از مدیران به عنوان نمونه تحقق انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه ساختار یافته بود که به سؤالات پرسشنامه پرسنل و به سؤالات مصاحبه مدیران پاسخ دادند؛ برای اندازه گیری «روایی ابزار» از «روایی محتوا» استفاده شد و پس از تایید روایی محتوایی توسط متخصصان مدیریت و کارشناسان نیروگاه، از آنجا که انتظار می رفت افراد نمونه دارای صلاحیت های تخصصی لازم و ضمناً سطح دقت کافی در پاسخگویی باشند، برای به دست آوردن پایایی از طریق اجرای مجدد و تعیین ضریب همبستگی اقدام نشد. سپس داده ها با استفاده از شاخصه های آمار توصیفی همچون شاخصه های مرکزی میانگین و میانه و شاخصه پراکندگی انحراف استاندارد، و استفاده از آزمون t تک نمونه ای و فرمول های تعیین شده جهت محاسبه بهره وری فردی در شاخص های مورد نظر مورد تحلیل قرار گرفت. تحقیق نشان داد که: 1) از دیدگاه کارکنان مورد بررسی شاخص های مربوط به انگیزش، سیستم جبران خدمات و کیفیت زندگی کاری در مقایسه با دیگر شاخص ها تأثیر بیشتری بر میزان بهره وری فردی آنان دارد؛ 2) با توجه به معیارهای تعیین شده برای شاخص های بهره وری فردی در نیروگاه، شاخص های آموزش، حقوق و مزایا، حضور و غیاب و سرانه ضایعات مناسب ترین شاخص ها برای اندازه گیری بهره وری فردی در نیروگاه توس می باشند؛ 3) تحلیل آماری یافته های مربوط به 5 شاخص در گروه نمونه، نشان داد، بالا بودن میزان مشارکت در آموزش، نمره بهره وری فردی نیروی شاغل را افزایش می دهد؛ 4) از جمله دستاوردهای دیگر تحقیق حاضر خوشه بندی افراد بر حسب تناسب نمره بهره وری، امتیازدهی به افراد بر حسب عملکرد واقعی آن ها، محاسبه بهره وری فردی بر حسب ضریب ارزش شاخص، محاسبه نسبت رشد سنواتی در بهره وری، در نظر گرفتن نمره شاخص ضایعات به عنوان یک شاخص فردی با کارکرد جمعی، به دست آوردن مقیاس کل بهره وری فردی و امکان به دست آوردن نیم‌رخ بهره وری فردی در طول زمان می باشد

کلمات کلیدی