جهان در چند دهه اخیر شاهد گرایش‌های تازه‌ای به سوی کارآمدی بیشتر آموزش، از طریق توسعه ارتباطات اینترنتی و کامپیوتر محور بوده است. به گونه ای که تلفیق فنآوری های الکترونیکی در فرایند آموزش و یادگیری و برنامه درسی مؤسسات آموزش عالی، امری اجتناب ناپذیر می نماید. هدف این پژوهش ارزیابی کیفیت محتوای الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود. جامعه آماری دانشجویان دوره های آموزش الکترونیکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بودند که با استفاده از نمونه گیری طبقه ای نسبتی حسب نمونه ای به حجم 250 نفر انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ارزیابی کیفیت فرایند تولید محتوای الکترونیکی و روش پژوهش، توصیفی- مقطعی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (MANOVA , t-test Anova,) استفاده شد. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد که میانگین کل مقیاس کیفیت محتوای الکترونیکی و مؤلفه های آن (دسترسی، سازماندهی، صفحه آرایی، منابع، زبان و ارزیابی) در نمونه مورد نظر از میانگین جامعه آماری بیشتر می باشد. نتایج آزمون تی مستقل و مانوا بیانگر عدم تفاوت معنادار بین میانگین کل مقیاس کیفیت محتوای الکترونیکی و مؤلفه های آن بر حسب جنسیت و نتایج آزمون آنوا و مانووا نیز نشان دهنده تفاوت معنادار بین میانگین کل مقیاس محتوای الکترونیکی و مؤلفه های آن در دانشجویان رشته های مختلف بود. در مجموع می توان گفت کیفیت محتوای ارائه شده در دوره های آموزش الکترونیکی از منظر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد از وضعیت نسبتاً مطلوبی بر خوردار می باشد.

کلمات کلیدی