انجام آزمایش‌های مزرعه‌ای به منظور تعیین مقدار بهینه آب مصرفی برای تولید حداکثر محصول، وقت‌گیر و پرهزینه می-باشد. به همین منظور در این تحقیق مدل اگرو هیدرولوژیکی SWAP 3.03 در برآورد عملکرد گندم زمستانه تحت شرایط کمیت و کیفیت‌های مختلف آب آبیاری مورد ارزیابی قرار گرفت و تابع بهینه تولید آب- شوری- عملکرد برای گندم تعیین شد. در این تحقیق سه سطح آبیاری با عمق‌های 80=W1، 100=W2 و 120=W3 میلیمتر و چهار سطح شوری 8/0=S1، 2=S2، 4=S3 و 6=S4 دسی‌زیمنس بر متر برای شش مقدار تخلیه مجاز رطوبت خاک (3/0=M1، 4/0=M2، 5/0=M3، 6/0=M4، ۷/0=M5 و 8/0=M6) در نظر گرفته شد. مقادیر عملکرد و کارآیی مصرف آب در حالت‌های مختلف محاسبه گردید و بهترین مقدار برای تخلیه مجاز رطوبت خاک برابر با ۵/۰ بدست آمد. سپس داده‌های عملکرد بر شکل‌های مختلف توابع تولید (خطی ساده، خطی لگاریتمی، درجه دوم و نمایی) برازش داده شد و تابع بهینه تولید گندم تعیین گردید. بیشترین و کمترین محصول بترتیب با 6619 و 2048 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار آبیاری W1S1M2 و تیمار آبیاری W1S4M6 بود. نتایج نشان داد که تابع تولید درجه دوم برای گندم به عنوان تابع بهینه تولید، قابل توصیه می‌باشد. بررسی مقادیر حداکثر خطا (ME) نشان می‌دهند که بیشترین خطا مربوط به توابع خطی لگاریتمی و خطی ساده می‌باشد. تیمارهای آبیاری W1S1M3 و W1S1M4 با 61/0 کیلوگرم بر مترمکعب پر بازده‌ترین سطوح آبیاری بودند، اما با افزایش تنش خشکی و شوری بهره‌وری آب کاهش می‌یابد. منحنی‌های هم محصول نشان می‌دهند که با افزایش میزان آبیاری، می‌توان از آب آبیاری با شوری بالاتری در آبیاری گندم استفاده نمود، به نحوی که عملکرد نیز تغییر نکند.

کلمات کلیدی